ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ

Κύκλοι / Ιστορίες (2013)
kykloi-istories-2013



Αλεξάντερπλατς (2013)
alexanderplatz-2013



Ευτυχισμένες Μέρες (2012)

Eytyxismenes-Meres



Μεσοπόλεμος (2012)
mesopolemos-2012

Όταν τελείωσε ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος το κοινό αίσθημα ήταν ότι ο κόσμος των συστημάτων είχε γίνει κομμάτια. Έτσι οι άνθρωποι μπήκαν, χωρίς να το ξέρουν, στο Μεσοπόλεμο. Αυτό το χωρίς να το ξέρουν είναι ίσως το πιο συγκινητικό κομμάτι των κάθε είδους ανθρώπινων ιστοριών. Γιατί οι ιστορίες είναι θνητές (και γι' αυτό συγκινητικές) ενώ η Ιστορία είναι αέναη. Η Ιστορία ξέρει. Εμείς σήμερα ξέρουμε: πολλοί από αυτούς που πανηγύρισαν το τέλος του “Μεγάλου Πολέμου”, θα ζούσαν και τη θύελλα ενός Δεύτερου, κάποια χρόνια μετά. Ή λίγο πριν, θα βίωναν τις συνέπειες ενός οικονομικού Κραχ. Όμως εκείνοι δεν το ήξεραν. Δεν ήξεραν πως ζούσαν (σ)το Μεσοπόλεμο. Στο μέλλον κάποιοι θα ξέρουν και για τη δική μας τύχη. Εμείς μπορούμε να κάνουμε μόνο εικασίες.


 
Πόλη-κράτος (2011)
poli-kratos-2011


Με μορφή που δανείζεται από το καμπαρέ και την επιθεώρηση, η παράσταση μιλάει για την Αθήνα του σήμερα, κάνοντας υποκειμενικά focus στην ιστορία της.
Ένας μυστηριώδης χρηματοδότης στήνει μπροστά στους θεατές μια παράσταση . Ζητά από τα πρόσωπα που βρίσκονται επί σκηνής να αφηγηθούν τις ιστορίες τους, να πουν τα τραγούδια τους. Κάπου εκεί εισβάλουν στην παράσταση η Χούντα, η Κατοχή, τα Δεκεμβριανά και με τη φόρα τους διαλύουν το χωροχρόνο και μιλούν για το σήμερα.
Με τη "βοήθεια" πολιτικών, δημοσιογράφων και συγγραφέων ο θίασος Κανιγκούντα έγραψε ένα κείμενο για την Αθήνα, μια υποχρεωτική εκπνοή πριν από την ασφυξία.

 


 

Ο Άμλετ του Γιώργου Χειμωνά (2010)

tab2

Να ξαναδούμε και να ξανακούσουμε το κείμενο του Σέξπιρ μέσα από τη μεταφραστική γραφή του Χειμωνά. Ως γνωστόν, η συγκεκριμένη μετάφραση του Άμλετ υπερβαίνει τα όρια της μεταγραφής ενός θεατρικού κειμένου από μία γλώσσα σε μία άλλη. Πρόκειται για κείμενο που κατά κάποιο τρόπο αυτονομείται από το σεξπιρικό πρωτότυπο και  οδηγεί στον Άμλετ από δρόμους επίμονα ποιητικούς. Η συνεργασία του Φεστιβάλ Φιλίππων-Καβάλας με το  ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Καβάλας και τον Θίασο «Κανιγκούντα» αναζητά το λόγο και την αγωνία του Άμλετ «φορώντας» το βλέμμα του Γιώργου Χειμωνά…



Η Βεγγέρα (2009)

tab3

Οι ήρωες της Βεγγέρας δε θέλουν να είναι αυτοί που είναι, δε θέλουν να βρίσκονται εκεί που βρίσκονται, δε θέλουν να μιλούν όπως μιλούν. Δεν ξέρουν ωστόσο να είναι κάτι άλλο. Η οικογενειακή εστία μετατρέπεται σε «άσυλο» γελοίων προσώπων, η βλακεία, η ασημαντότητα, η χυδαιότητα και η βία κυριαρχούν. Και όμως ο Ηλίας Καπετανάκης καταφέρνει να αποδώσει αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα του αθηναικού μικροαστισμού του τέλους του 19ου αιώνα χωρίς ίχνος διδακτισμού, με όρους γελοιογραφίας...



Γένεσις No 2 (2009)

tab4

Το Γένεσις Νο 2, γραμμένο το 2004, είναι ένα παράδοξο κείμενο που συνδυάζει την παραδοσιακή δραματουργία με το πολιτικό θέατρο, το θέατρο-ντοκιμαντέρ, την επιστολογραφία, τον ποιητικό λόγο και το τραγούδι, για να επαναδιατυπώσει μεγάλα ερωτήματα. Αυτά ακριβώς που αποφεύγουμε: ο θεός λοιπόν, εμφανίζεται επί σκηνής για να μας ανακοινώσει ότι δεν υπάρχει. Τι απομένει ύστερα απ’ αυτό για να πιστέψουμε; Που βρίσκεται τώρα το χαμένο νόημα; Ο θεός βέβαια, έχει πεθάνει προ πολλού. Αυτό είναι ήδη γνωστό και επιβεβαιώνεται κάθε μέρα από το αίμα που κυλάει σήμερα κοντά και μακριά μας γιατί «το αίμα είναι σήμερα η πιο κατάλληλη μονάδα μέτρησης» όπως μας θυμίζει ο συγγραφέας...


 
Η Βοσκοπούλα (2007-2008)

tab5

Η Βοσκοπούλα είναι ένα ποιμενικό ειδύλλιο αγνώστου ποιητού, γραμμένο στα τέλη του 16ου αιώνα στην Κρήτη. Θεωρείται το σημαντικότερο έργο του είδους στην ελληνική γραμματεία και ένα από τα σημαντικότερα δείγματα της ευρωπαικής ποιμενικής ποίησης της εποχής. Κατά τους Γάλλους σχολιαστές της πρώτης έκδοσης (1627) οι στίχοι του έργου λάμπουν «ωσάν τριανταφυλλάκια στο περιβόλι των Μουσών». Κατά τον ίδιο τον εκδότη πρόκειται για ένα έργο «ωφέλιμο για όποιον θέλει να αποφύγει τον έρωτα και τα πάθη της σαρκός». Η γλώσσα του κειμένου είναι παράξενη. Ένας λόγιος ποιητής επηρεασμένος από ιταλικά πρότυπα αναπαράγει μία «βαριά» ορεινή διάλεκτο της Κρήτης...



Ηλέκτρα (2005-2008)

tab6

Πρόκειται για το πρώτο θεατρικό έργο που έγραψε ο γνωστός Αυστριακός συγγραφέας (1874 – 1929). Τυπικό δείγμα του νεορομαντισμού, γραμμένο το 1903 -περίοδο καλλιτεχνικής κρίσης αλλά και κρίσης ιδεών του ποιητή-, το έργο, άμεσα επηρεασμένο από τα πρώτα ψυχαναλυτικά έργα του Φρόιντ, επαναδιαπραγματεύεται το μύθο των Ατρειδών εστιάζοντας στη βία των διαπροσωπικών σχέσεων, στην αδυναμία του ενός να ακούσει τον άλλον. Η δράση τοποθετείται στην εγγύς Ανατολή. Η κατά Χόφμανσταλ εκδοχή της Σοφόκλειας τραγωδίας απευθύνθηκε σε κοινό ώριμο, έτοιμο – ήδη από την επαφή του με τα έργα του Στρίντμπεργκ – να «αντικρίσει» την αστική του συνείδηση να συνθλίβεται επί σκηνής. Χωρίς να ηθικολογεί, ο Χόφμανσταλ, ως ποιητής, ξέρει να αποφεύγει κάθε μορφής διδακτισμό. Το αδιέξοδο στον κόσμο του, απόλυτο, όσο τα ανθρώπινα ένστικτα παράγουν σχέσεις ισχύος και αίμα.